درست است که اکنون سال ها از واقعه ی غدیر گذشته و تاریخ‏ سیر خویش را طی کرده است. امّا در طول تاریخ‏ حقیقت غدیر از چند نظر برای هر مسلمانی مطرح است. از جمله از نظر عقیده ی دینی؛ چه حقیقت غدیر برای هر مسلمانی که به پیامبر(ص) ایمان آورده است و می خواهد از گفته ها و دستورهای او پیروی کند و سنّت پیامبرe را عملی سازد و هیچ یک از خواسته ها و ارشادات او را ترک نکند؛ برای همیشه مطرح است و جزء حقیقتی است که همواره در متن لحظه ها تکرارمی شود. از نظر عملی و اجتماعی و پیداکردن خط مشی سیاسی ـ دینی در راه مبارزات انسانی و ضد استعماری نیز چنین است. چون از نظر اجتماعات انسانی و اسلامی اگر مفهوم غدیر‏‏، جدیّت خود را در اذهان و افکار باز یابد؛ به باز سازی موفّق خواهد گشت و از این رهگذر می توان جوامع اسلامی را به یک وحدت جوهری رهنمون ساخت. از این رو جامعه ی اسلامی می بایست با زنده کردن خاطرات این روز عظیم و تفهیم محتوای آن به فرزندان سرزمین های اسلامی و نشر تعالیم نهفته ی در آن و حسّاسیّت دادن نسبت به آن‏،‌ یکی از بزرگترین آرمان های انسانی اسلام را احیا کند. آری، پوشاندن یا پوشیده ماندن «غدیر» پوشیدن یا پوشیده ماندن یکی از روشن ترین روزهای تاریخ بشر است، و به دیگر سخن، رد کردن عظیم ترین فریاد، بلکه فریاد نهایی و ابدی وحی است.غدیر تبلور جوهر نمایی در جامعه ی اسلامی و پایان فریادها ی وحی خدایی است. و چون پیامبر ما خاتم پیامبران است باید گفت: آخرین می ساییم تا شاید تو ای غریبِ غریب نواز، مهمان تنهایی هایمان شوی.
و اینک ای عاشقان وصال زیبای گل نرگس!
بیایید در این وادی سردرگردانی و انتظار در این لحظاتی که اگر چه مولایمان ظاهر نیست امّا حاضر است و چشم به اعمالمان دوخته است قدمی برای ظهور سبزش برداریم و با گام برداشتن برای یک کار خیر، لحظات را به لحظه ی زیبای ظهور پیوند بزنیم. آری مطمئناً اگر دست افتاده ای را بگیریم و راه را نشانش دهیم و آنگاه این شاخه گل زیبا را در هاله ای نورانی از صلوات به محضرش بفرستیم ما نیز گامی کوچک برای ظهورش برداشته ایم؛«تا چه قبول افتد و چه در نظر آید!»